Mirkat.org

Ebu’l Beka er-Rundi’nin “Endülüs Ağıtı” Adlı Şiirinin İlk Kısmı ve Türkçe Çevirisi [1/3]

Endülüs’e yazılmış en ünlü mersiyelerden biri, hiç kuşkusuz Ebu’l Bekâ er-Rundî’nin (أبو البَقَاء الرُّنْدِي) Endülüs Ağıtı (رِثَاءُ الأَنْدَلُس) adıyla anılan mersiyesidir. Ebu’l Bekâ’nın Nûniyye’si adıyla da anılan şiir, 42 beyitten oluşmaktadır. Üç kısımda ele alacağımız şiirin ilk kısmını yazımızda bulabilirsiniz.

Dakika 2:30’a kadar yazımızda bulabilirsiniz.

Önce Şiir

رِثاءُ الأندَلُسِ

Endülüs Ağıtı

لِكُلِّ شَيْءٍ إِذَا مَا تَمَّ نُقْصَانُ

فَلَا يُغَرَّ بِطِيبِ الْعَيْشِ إِنْسَانُ

Her şey tamam olunca baş gösterir eksilme

Bu yüzden kanmasın hiç kimse hayatın güzelliğine

هِيَ الْأُمُورُ كَمَا شَاهَدْتَهَا دُوَلٌ

مَنْ سَرَّهُ زَمَنٌ سَاءَتْهُ أَزْمَانُ

Gördüğün gibi olaylar deveran eder

Zaman, insanı sevindirse birçok kez de üzer

وَهَذِهِ الدَّارُ لَا تُبْقِي عَلَى أَحَدٍ

 وَلَا يَدُومُ عَلَى حَالٍ لَهَا شَانُ

Bu diyarda kalmaz kimse

ve bu diyar kalmaz tek bir hal üzere

يُمَزِّقُ الدَّهْرُ حَتْمًا كُلَّ سَابِغَةٍ

إِذَا نَبَتْ مَشْرَفِيَّاتٌ وخُرْصَانُ

Kılıçlar ve mızraklar ıskalamış olsa bile 

zaman, kesinlikle bütün zırhları deler geçer yine

وَيَنْتَضِي كُلَّ سَيْفٍ لِلْفَنَاءِ وَلَوْ

كَانَ ابْنَ ذِي يَزَنٍ وَالْغِمْدَ غَمْدَانُ

Zaman bütün kılıçları yok eder, Zûyezen’in kılıcını bile

yok olur hatta kını, Gumdân Sarayı’ndan olsa bile

أًيْنَ الْمُلُوكُ ذَوُو التِّيجَانِ مِنْ يَمَنٍ

وَأَيْنَ مِنْهُمْ أَكَالِيلٌ وتِيجَانُ

Yemen’in taç sahibi kralları nerede? 

Hani onların taçları ve çelenkleri?

 وَأَيْنَ مَا شَادَهُ شَدَّادُ فِي إِرَمٍ

 وَأَيْنَ مَا سَاسَهُ فِي الْفُرْسِ سَاسَانُ

Nerede Şeddad’ın İrem’de yaptırdığı yapılar?

Nerede Sasan’ın Pers diyarındaki saltanatı?

وَأَيْنَ مَا حَازَهُ قَارُونُ مِنْ ذَهَبٍ

 وَأَيْنَ عَادٌ وَشَدَّادٌ وَقَحْطَانُ

Karun’un topladığı altınlar nerede

ve Âd, Şeddad ve Kahtan neredeler?

أَتَى عَلَى الْكُلِّ أَمْرٌ لَا مَرَدَّ لَهُ

حَتَّى قَضَوْا فَكَأَنَّ الْقَوْمَ مَا كَانُوا

Hepsinin başına geri dönüşü olmayan bir olay geldi

öyle ki öldüler ve sanki hiç var olmamışlardı

وَصَارَ مَا كَانَ مِنْ مُلْكٍ وَمِنْ مَلِكٍ

  كَمَا حَكَى عَنْ خَيَالِ الطَّيْفِ وَسْنَانُ

Mülk ve mülk sahipleri

uyuklayan birinin anlattığı hayalden ibaret oldu 

دَارَ الزَّمَانُ عَلَى دَارَا وَقَاتِلِهِ

وَأَمَّ كِسْرَى فَمَا آوَاهُ إِيوَانُ

Zaman, Darius ve katilinin aleyhine döndü 

Kisra’yı ise sarayının eyvânı koruyamadı

كَأَنَّمَا الصَّعْبُ لَمْ يَسْهُلْ لَهُ سَبَبٌ

يَوْمًا وَلَا مَلَكَ الْدُنْيَا سُلَيْمَانُ

Sanki hiçbir zaman zorluklar kolaylaşıvermemişti de

Süleyman hakim olmamıştı dünyaya 

فَجَائِعُ الدَّهْرِ أَنْوَاعٌ مُنَوَّعَةٌ

 وَلِلزَّمَانِ مَسَرَّاتٌ وَأَحْزَانُ

Zamanın felaketleri çeşit çeşit

bazı anlara hakimdir üzüntü ve bazısına sevinç

وَلِلْحَوَادِثِ سُلْوَانٌ يُسَهِّلُهَا

 وَمَا لِمَا حَلَّ بِالْإِسْلَامِ سُلْوَانُ

Pek çok olayı hafifletecek bir teselli vardır

ama İslam’ın başına gelen bu şeye hiç bir teselli yoktur

Şiir Notları

1) Ebu’l-Bekâ er-Rundî Kimdir?

Ebu’l-Bekâ’ er-Rundî, 601 (1204) yılında İspanya’nın Ronda şehrinde doğmuştur. Ebu’t-Tayyib künyesiyle de anılan şairin en meşhur şiiri Endülüs Ağıtı’dır. Zamanında pek çok alimden ders alan şair,  İbn Abdülmelik el-Merrâküşî gibi birçok alime ders vermiştir. Kaynaklarda hayırseverliği ve dindarlığıyla nitelenen Ebu’l-Bekâ, Nasrî hükümdarlarıyla yakın ilişki halinde olmuş, onlara pek çok şiir yazmıştır. Genellikle övgü, gazel ve ağıt türünde verdiği eserlerle meşhur olmuş, 684 (1285) yılında vefat etmiştir. Ebu’l-Bekâ, Endülüs Ağıtı’nı büyük ihtimalle ilk istilaların sonunda yazmıştır. Nitekim bu kasidenin, Kuzey Afrika’daki Müslümanlara gönderilen bir yardım isteği ve cihat çağrısı olduğu düşünülüyor [1].

2) Endülüs ve Arapça

Endülüs’ün kültürel hayatına bakıldığında, zengin bir birikim görülmekte. Endülüs devletinin bilime verdiği değerden ötürü Avrupalı halkların, çocuklarını okutmak için Müslüman mekteplere gönderdiklerini biliyoruz. Endülüs’te Arapçanın bilim ve kültür dili haline gelmesi, Latincenin ikinci plana düşmesine neden olmuştur. Nitekim Kurtuba Piskoposu Alvaro, Hıristiyan gençlerin ileri seviye Arapça metinleri kolaylıkla anlayabilmelerine rağmen Latince mektup dahi yazamayışlarını dile getirmiştir [2]. Gerçekten de Endülüs fethedildiğinde  gayr-i müslim halktan birçok kişi Müslüman olmuş ve Müslüman olmayanlar bile Arapçayı öğrenmiştir [3]

Bununla birlikte Endülüs’te Halife Mustansır döneminde kurulan Endülüs Kütüphanesi, Orta Çağ’ın en büyük kütüphanelerinden biriydi. Özellikle bu dönemde alimlere ve ilme verilen değer artmış ve kültürel gelişmeler yaşanmıştır [4].

2003 yılında yayımlanan “Kurtuba Baharı” (ربيع قرطبة) adlı dizi, Endülüs’ü işleyen yapımlardan biridir. Dizide, ilim meclislerindeki gayri müslimlerin, Arapça öğrenmeye çalışmalarına yer verilmiş.

3) Endülüs’ün Çöküşü:

Şam merkezli Müslüman Emevi Devleti’nin 711’de Kuzey Afrika üzerinden İspanya’ya gerçekleştirdiği Tarık Bin Ziyad komutasındaki fetih hareketi başarılı sonuç verince Müslümanlar Avrupa’ya ayak basmış oldular [5]. Burada kurulan devlet sistemi; eğitime, bilime ve sanata ev sahipliği yapan Endülüs İslâm medeniyetinin temellerinin atılmasına olanak sağlamıştır. Fetihten itibaren yaklaşık 800 yıl süren Müslüman hakimiyeti, Hıristiyan Avrupalıların işgali ile son bulmuştur. Granata’nın düşüşü olan 2 Ocak 1492 tarihini İspanyollar, “Granada’nın Fethi (La conquista de Granada)” yahut “Yeniden Fetih (Reconquista)” olarak adlandırırlar. İspanya’da 2 Ocak tarihi,  her yıl bir yandan bağımsızlık kutlamalarına bir yandan da karşıt protestolara sahne olmaktadır [6].

Endülüs’ün tarihine kısaca baktığımızda Iber Yarımadasının, 756 yılına kadar Emevîleri’nin gönderdiği valiler tarafından yönetildiğini görmekteyiz. 750 yılına gelindiğinde Abbasîler, Bağdat’ta halifeliklerini ilan etmişler ancak Endülüs, bir müddet yeni devlete tabi olmamıştır. 912 yılında ise Endülüs’te Emevi Devleti kurulmuştur [7].

Yarımada, Emevi hakimiyetinin ardından siyasi tarihi boyunca birçok karışıklığa tanık olmuş ve yönetim, farklı Müslüman grupları arasında el değiştirmiştir. Siyasi karışıklıklar sürerken 13. yüzyılın sonlarına doğru birçok önemli şehir Hıristiyanlar tarafından ele geçirilmiştir. 15. yüzyılın sonunda ise bu döneme kadar zayıflamış olan Müslüman hakimiyeti tamamen sona ermiştir. Bugün İspanya’da Endülüs (Andalucia) ismi; Almeria (Meriye), Granada (Gırnata), Jaén (Ceyyân), Córdoba (Kurtuba), Sevilla (İşbîliye), Huelva (Velbe), Malaga (Mâleka) ve Cadiz (Kādis) vilayetlerini kapsayan bölge için kullanılmaya devam edilmektedir [8].

4) Şair Bize Ne Anlatıyor?

Şair, Endülüs’ün başına gelenlerden bahsetmeden önce “hayatın geçiciliği” fikrini inşa ediyor. Güzel şeylerin de bir gün sonu gelir, sarsılmaz zannedilen saltanatlar yıkılır. Yıkılışa şahitlik eden şair, belki de her şeyin sonlu oluşu fikriyle yaşanan şaşkınlığın önüne geçmek ister. Daha sonraki dizelerde şair, tarihten bazı önemli olayları sıralar. 14.dizeye geldiğinde ise “İslam’ın başına gelen bu şeye hiç bir teselli yoktur” diyerek Endülüs’ün acı yıkılışından bahsedeceği sonraki beyitlere geçiş yapar.

Çeviri Notları

Yeni Kelimeleri Yoklayalım

Kaynaklar

[1] TDV İslâm Ansiklopedisi. Abdülkerîm Halîfe. 10 cilt. İstanbul, 1994. s. 298-299.

[2] TDV İslâm Ansiklopedisi. Mehmet Özdemir. 11. cilt. İstanbul, 1995. s. 211-225.

[3] Düveydar, Hüseyin Yusuf. el-Muctemeu’l-Endelûsî fî’l-asri’l-Emevi. Matbaatu Huseyn el-İslâmiyye, 1994, s. 71.

[4] Takkuş, Muhammed Süheyl. Târihu’l-İslâmi’l-vecîz. Dâru’n-nefâs, 2011, s.247.

[5] es-Sercânî, Râğıb. el-Mevsûâtu’l-müyessera fî’t-târihi’l-İslâmî. Kâhire: Muessisetu İkra, 2007, s.215.

[6]https://www.elconfidencial.com/espana/andalucia/2019-01-08/2-enero-toma-granada-reconquista-vox_1746170/ ; في ذكرى سقوط الأندلس / AJ+ . Bu bilgiyi bizlerle paylaşan Oğuz Demir’e teşekkür ederiz.

[7] Takkuş, Muhammed Süheyl. Târihu’l-İslâmi’l-vecîz. Dâru’n-nefâs, 2011, s.242; es-Sercânî, Râğıb. el-Mevsûâtu’l-müyessera fî’t-târihi’l-İslâmî. Kâhire: Muessisetu İkra, 2007, s.209.

[8] TDV İslâm Ansiklopedisi. Mehmet Özdemir. 11. cilt. İstanbul, 1995. s. 211-225.

[9] TDV İslâm Ansiklopedisi. Mustafa Fayda. 37 cilt. İstanbul, 2009. s.29-30.

[10] TDV İslâm Ansiklopedisi. Mustafa Bilge. 1 cilt. İstanbul, 1988. s.367-369.

[11] TDV İslam Ansiklopedisi. Mustafa Fayda. 24 cilt. İstanbul, 2001. s.201-202.

[12] Yılmaz, Cuma Ali. “Büyük İskender’in Hayatı ve Faaliyetleri”. Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, 2016. s. 147.

[13] TDV İslam Ansiklopedisi. Engin Beksaç. 12 cilt. İstanbul, 1995. s.12-14.

Exit mobile version