Mahmud Derviş’in 1969 yılında yayınladığı “Celile’de Serçeler Ölüyor” ismindeki şiir kitabının aynı adlı şiiridir. Şiirde dikkatimizi çeken hususlara yazının devamında değineceğiz.
Önce şiir:
العصافير تموت في الجليل
Celile’de Serçeler Ölüyor
نَلْتَقِي بَعْدَ قَلِيل
بَعْدَ عَامٍ
بَعْدَ عَامَيْن
…وَجِيل
Biraz sonra buluşuruz
Bir yıl sonra,
İki yıl sonra
Ve bir nesil…
ورَمَتْ في آلَةِ التَّصْوِيرِ
عَشْرِين حَدِيقَة
وعَصَافِيرَ الجَلِيل
ومَضَتْ تَبْحَثُ خَلْفَ البَحْرِ
عَنْ مَعْنَى جَدِيدٍ لِلحَقِيقَة
Ve atıverdi fotoğraf makinesine
yirmi tarlayla
Celile’nin serçelerini
Ve aramaya gitti denizin arkasında
gerçeğe yeni bir anlam
وَطَنِي حَبْلُ غَسِيل
لِمَنَادِيلِ الدَّمِ المَسْفُوك
في كُلِّ دَقِيقَة
وتَمَدَّدْتُ على الشَّاطِئ
رَمْلاً … ونَخِيل.
Bir çamaşır ipidir vatanım
akıtılmış kandan (ibaret) mendillere
her dakika…
Ve uzandım kıyıya
kum namına… ve hurma ağacı
-هِيَ لا تَعْرِفُ
يا رِيتَا! وَهَبْنَاكِ أنا والمَوْتُ
سِرَّ الفَرَحِ الذَّابِلِ فِي بَابِ الجَمَارِك
،وتَجَدَّدْنا، أنا والمَوْت
فِي جَبْهَتِكِ الأُولى
.وفِي شُبَّاكِ دَارِكِ
Bilmiyor o-
Rita! Ben ve ölüm sana verdik
gümrük kapısındaki halsiz sevincin sırrını
Ve belirdik ben ve ölüm
hemen yanı başında
ve evinin camında
وأنا والمَوْتُ وَجْهَان
لماذا تَهْرُبِينَ الآن مِن وَجْهِي
لماذا تَهْرُبِين؟
ولماذا تَهْرُبِينَ الآن مِمَّا
يَجْعَلُ القَمْحَ رُمُوشَ الأَرْضِ مِمَّا
يَجْعَلُ البُرْكَانَ وَجْهاً آخَراً لليَاسَمِين؟
ولماذا تَهْرُبِين؟
Ben ve ölüm iki çehreyiz
Şimdi neden benimkinden kaçıyorsun?
Neden kaçıyorsun?
Ve neden kaçıyorsun-
Buğdayı, toprağın kirpiklerine çevirenden-
volkanı, yasemine başka bir yüz kılandan
Neden kaçıyorsun?
كان لا يُتْعِبُنِي في اللَّيْلِ إلاّ صَمْتُها
حِين يَمْتَدُّ أَمَام البَابِ
كالشَّارِعِ … كالحَيِّ القَدِيم
لِيَكُنْ ما شِئْتِ يا ريتا
يَكُونُ الصَّمْتُ فَأْساً
أَوْ بَرَاوِيزَ نُجُوم
أَوْ مُنَاخاً لِمَخَاضِ الشَّجَرَة
Gece, bir o kadının sessizliği yorardı beni
Kapının önüne yayıldığında (bu sessizlik)
bir yol gibi… Eski bir mahalle gibi
Dilediğin gibi olsun Rita
Bir balta olsun sessizlik
Ya da yıldızların çerçeveleri
ya da ağacın doğum sancısına mesken (olsun)
إِنَّنِي أَرْتَشِفُ القُبلَةَ
،مِنْ حَدِّ السَّكَاكِين
!تَعَالي نَنْتَمِي لِلْمَجْزَرَة
سَقَطَتْ كالوَرَقِ الزَّائِد
أَسْرَابُ العَصَافِير
…بِآبَارِ الزَّمَن
وأنا أَنْتَشِلُ الأَجْنِحَةَ الزَّرْقَاء
Öpücüğü içime çekiyorum
bıçakların ağzından
Gel, katılalım katliama!
Fazladan bir yaprak gibi düştü
serçe sürüleri
zamanın kuyularına…
Ve ben, mavi kanatları kurtarıyorum.
،يا رِيتَا
أنا شَاهِدَةُ القَبْرَ الذي يَكْبُرُ
،يا ريتا
أنا مَنْ تَحْفُرُ الأَغْلَالُ
فِي جِلْدِيَ
…شَكْلاً لِلْوَطَن
Rita,
Büyüyen kabrin şahidiyim ben
Rita,
Kelepçelerin kazdığı kişiyim
cildine
vatanın şeklini…
Çeviri Notları
- ورَمَتْ في آلَةِ التَّصْوِيرِ: şair bu dizede “fotoğraf çekmek” anlamına gelen صَوَّرَ veya الْتَقَطَ gibi fiiller yerine “atmak” anlamına gelen ”رَمَى“ fiilini kullanır. رمى fiili, fotoğrafın gelişi güzel veya hızlıca çekildiğine işaret ediyor olabilir.
- فِي جَبْهَتِكِ الأُولى: hemen yanı başında diye çevirdiğimiz dize, tam olarak “ilk cephende” anlamına gelir.
- بَرَاوِيزَ نُجُوم: “yıldızların çerçeveleri” olarak çevirdiğimiz bu terkibin, “gezegenlerin çerçeveleri” anlamına gelmesi de mümkün.
- أَرْتَشِفُ: “çekiyorum” diye çevirdiğimiz bu fiil aynı zamanda “soğurmak, yudumlamak” gibi anlamlara da geliyor.
- أنا شَاهِدَةُ القَبْرَ: şair burada kendisi için eril olan “شَاهِد” kelimesi yerine “شَاهِدَة” kelimesini kullanır.
Şiir Notları
Celile Neresi?
Celile bölgesi tarihsel olarak Kermil Dağı (الكرمل) ile Cilbû’ dağlarının (جبال جلبوع) kuzeyini ifade eder. Aşağıdaki haritada bu bölgeler “Carmel Range” ve “Gilboa Range” ifadeleri ile belirtiliyor. Celile’nin doğuda Taberiye Gölü’ne (sea of Galilee) batıda ise Akdeniz’e kıyısı bulunur. Bölge, kuzeyde Lübnan ile sınır komşusudur.

Şairimiz de Celile’de, Akka’nın doğusundaki bir köyde dünyaya gelmiş; İsrail’in saldırıları sonucu yedi yaşındayken ailesiyle birlikte Lübnan’a bir süreliğine sığınmıştır. Geri döndüklerinde ise köylerinin çoktan yıkıldığını görmüşlerdir.1 Celile’de yıllar boyu süren işgali dile getiren bu etkileyici dizeler üzerine gelin birlikte düşünelim.
Şair Bize Ne Anlatıyor?
“Biraz sonra buluşuruz /Bir yıl sonra/ İki yıl sonra/ Ve bir nesil…”
Şair kime sesleniyor? Belki Celile’ye belki de biz okuyucularına…
Daha sonra Celile’nin tarlalarını fotoğraflayan bir kadınla karşılaşıyoruz. Bu kadın bir muhabir olabilir. Tüm gördüklerini, şairin deyimiyle “fotoğraf makinesine attıktan sonra” sahile gider ve burada gördüklerine başka bir anlam aramaya koyulur.
Şairimiz ise gerçekliğe başka bir anlam aramaz. Onun gerçekliği ölümdür. İşte bu sırrı- sınırdan karşıya geçebilenlerin buruk rahatlığının sırrını- bu kadın bilmez. Ölümdür o sır.
Şair de aynı kıyıya gelir ancak onun tercihi yere kum gibi serilmek olur. Belki de, böylece kendini vatanıyla bütünleşmiş hisseder. Tüm bu ölümlere ve yıkımlara şahit olan vatanıyla. Ve şahit olunanla, yani ölümle de artık yoldaş gibidir.
Ve Rita’ya seslenir. Kendisi vatanıyla bütün ve ölümle dostken, Rita neden kaçıyordur?
“Neden kaçıyorsun?/ Ve neden kaçıyorsun/ Buğdayı, toprağın kirpiklerine çevirenden/ volkanı, yasemine başka bir yüz kılandan/ Neden kaçıyorsun?”
Atılan bombalarla ve yakılan tarlalarla artık buğday başakları eğilmiş, adeta toprağın kirpikleri haline gelmiştir. Yasemin ise artık baharın ve güzelliklerin değil, patlamaların ve enkazın bir başka yüzüdür.
Ve Rita’nın sessizliği uzayıp yayılır. Hiç bitmeyen bir sessizlik… Bu sessizlik tıpkı bir balta gibi keskindir, belki de sessiz sedasız bir iştiraktir şaire. Tıpkı yıldız çerçevelerin ya da doğum sancısının meskeni gibi…
Şair, bıçakların keskin yüzünü bir sevgili gibi kabul ettiği bu gerçekliğe çağırıyor Rita’yı. Gökten düşen serçe sürülerinin artık yaşamayan soğuk kanatlarını, düştükleri yerden kurtarıyor. Serçeler burada belki masumiyetin sembolüdür, belki de dünyadan ayrılan minik hayatların.
“Rita/ Büyüyen kabrin şahidiyim ben/ Rita/ Kelepçelerin kazdığı kişiyim/ cildine/ vatanın şeklini…”
Çoğu Filistinli genç gibi Derviş de defalarca kez tutuklanmış, kelepçelenmiştir. Ancak şair tüm bu zincirlerin tersine işlediğini, sadece vatan sevgisini ve vatanında kalma arzusunu güçlendirdiğini ifade eder.
Yeni Kelimeleri Yoklayalım
Kaynaklar
Celile haritası:https://ar.maps-jerusalem.com/الجليل-خريطة
1 https://islamansiklopedisi.org.tr/mahmud-dervis